Warzywa owocowe

Bakłażan wywodzi się z rodziny psiankowatych, znany jest także jako oberżyna lub gruszka miłosna. Stosowany jest podczas diet odchudzających, do przygotowania posiłków lekkostrawnych i mało kalorycznych. Dostarcza mało tłuszczy i węglowodanów, ale za to dużo błonnika pokarmowego. Jest bogaty w potas, fosfor, wapń i żelazo. Z bakłażana można przygotować potrawy pieczone, grillowane, smażone czy gotowane. Ponadto bakłażan nadaje się do faszerowania.

Cukinia należy do rodziny dyniowatych. W Polsce popularna jest także jej inna nazwa - kabaczek. Cukinia jest lekkostrawna, polecana w diecie odchudzającej. Jest bogata w minerały takie jak żelazo, potas, magnez oraz witaminy C, PP, K, B1 i beta-karoten. W kuchni cukinia ma bardzo różnorodne zastosowanie. Doskonale smakuje przyrządzona na grillu, smażona czy duszona. Sprawdzi się jako jeden z głównych składników lecza, zapiekanki czy ratatouille. Można przygotować z niej pyszne frytki lub placuszki w cieście naleśnikowym.

Dynia należy do rodziny dyniowatych. Jest dużych gabarytów i z jednej sztuki można przygotować kilka różnych potraw. Dynia dostarcza organizmowi witaminy: A, C, PP oraz pektyny, wapń, żelazo, kwas foliowy. W gastronomii dynia używana jest jako składnik wielu dań. Można z niej przygotować pyszną zupę, risotto, leczo, czy nadzienie do pierogów. Dynia świetnie smakuje w formie pasty do kanapek. Dynia nadaje się także do marynowania.

Dynia Hokkaido pochodzi z rodziny dyniowatych. Ma bardzo intensywny, pomarańczowy kolor. Smak dyni Hokkaido jest słodki z lekko orzechową nutą. Dynia jest doskonałym źródłem witamin i minerałów. Dynię Hokkaido można przyrządzić na wiele sposobów. Używa się jej do dań gotowanych, pieczonych i smażonych. Można z niej przygotować pyszną zupę, tartę lub leczo. Ponadto dynię można nadziać i upiec lub zrobić z niej zdrowszą wersję chipsów.

Dynia piżmowa z rodziny dyniowatych charakteryzuje się podłużnym kształtem i jasnym kolorem skórki. Dynia Piżmowa jest źródłem witaminy B6, przeciwutleniaczy i żelaza. Spożywanie dyni wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego. Dynia jest lekko strawna, stosowana w dietach odchudzających. Można z niej przyrządzić pyszny gulasz, zupę, potrawkę lub ją zamarynować. Oprócz tego dynię piżmową można nadziać farszem i zapiec.

Ogórek należy do rodziny dyniowatych. Jest to roślina, która ma mało kalorii, polecana osobom na diecie. Pomimo iż ogórek składa się głównie z wody, dostarcza organizmowi w dużej ilości takie minerały jak: potas, fosfor, wapń oraz witaminy: A, K, C. Ogórek pomaga odkwasić organizm i usunie nadmiar wody. Z ogórków można zrobić pyszną mizerię lub zetrzeć je na tarce i dodać do sosu tzatziki. Ponadto ogórki są składnikiem zdrowych sałatek np. sałatki śródziemnomorskiej.

Papryka czerwona należy do rodziny roślin psiankowatych. Papryka ta jest słodka w smaku, a jej struktura jest mięsista. Papryka czerwona to bogactwo witamin i minerałów w szczególności witaminy C i A. Papryka czerwona odżywia włosy, skórę i paznokcie. W kuchni papryka czerwona stosowana jest jako składnik sosów, zup i sałatek. Idealna do kanapek i koreczków. Papryka czerwona jest podstawowym składnikiem lecza.

Papryka Habanero pochodzi z rodziny roślin psiankowatych. Habanero, jest jedną z najostrzejszych papryczek chili, zawiera bardzo dużo kapsaicyny, która odpowiada za ostrość. Papryczka Habanero charakteryzuje się bardzo pikantnym smakiem. Ze względu na bardzo ostry smak, paprykę Habanero stosuje się w małych ilościach jako dodatek do sosów, gulaszów, mielonego mięsa, a także jako dodatek do słodkich ciast i dżemów.

Papryka Habanero wywodzi się z rodziny psiankowatych. Jest to papryczka o bardzo intensywnym, ostrym smaku. Papryka Habanero pikantny smak zawdzięcza bardzo dużemu stężeniu kapsaicyny. Habanero, dodaje się do potraw w małych ilościach, gdyż niewielka ilość tej ostrej papryczki nadaje pikanterii serwowanemu daniu. Papryka ta używana jest do sosów, zup, mięs, a także słodkich deserów i konfitur.

Papryczka jalapeno czerwona należy po grupy papryczek chili. Papryczka jest bardzo ostra w smaku, najczęściej stosowana w kuchni meksykańskiej. Swoją ostrość zawdzięcza kapsaicynie. Papryczka jalapeno zawiera dużą ilość witaminy C i A. Działa przeciwzapalnie i wspomaga przemianę materii. Stosowana jest jako dodatek do sosów, dipów, zup i pizzy. Papryczka Jalapeno jest także marynowana i wędzona.

Papryczka jalapeno zielona wchodzi w skład grupy papryczek chili. W smaku jest bardzo ostra, dzieje się tak za sprawą kapsaicyny. Papryczka jalapeno zapobiega migrenie i zapaleniu zatok. Papryczki jalapeno zielone są stosowane jako dodatkowy składnik sosów i dipów. Papryczka nadaje się także do marynowania, suszenia i pieczenia. Można ją spożywać na surowo. Jest popularnym składnikiem pizz w ostrzejszym wydaniu.

Papryka Peperoni z rodziny psiankowatych pochodzi z Peru. W jej składzie chemicznym znajduje się bardzo cenna witamina C oraz E, a także różne minerały w tym Potas. Papryka Peperoni wspomaga mięśnie w tym pracę serca. Ponadto papryka Peperoni wspomaga odchudzanie. W kuchni Peperoni dodawana jest do sałatek, pizzy i sosów. Peperoni nadaje się także do marynowania. W smaku nie jest tak pikantna, jak np. papryczka Habanero.

Papryka peproni należy do roślin psiankowatych. Jest bogatym źródłem witamin takich jak: witamina C i E oraz beta-karotenu. Ponadto w składzie papryki peperoni znajdują się minerały, najcenniejszym jest potas, który dba o dobrą pracę mięśni w tym serca. Peproni nie jest tak ostra, jak papryczki chili. W jej smaku wyczuwalna jest słodycz i goryczka. Jest to papryka, którą najczęściej stosuje się jako dodatek do sałatek czy pizzy. Papryczkę peperoni można także marynować.

Papryka Ramiro pochodzi z rodziny roślin psiankowatych. Charakteryzuje się podłużnych kształtem i brakiem pestek. Papryka ta zawiera mnóstwo witamin i minerałów. Konsumpcja Ramiro przekłada się na poprawę funkcjonowania mięśni oraz układu odpornościowego. Dzieje się to za sprawą dużej zawartości witaminy C i potasu. Papryka Ramiro jest słodka i ma cienką skórkę. Nadaje się do spożycia na surowo np.: jako dodatek do sałatek, sprawdza się również jako podstawowy składnik lecza. Można ją nadziewać i zapiekać.

Papryka zielona pochodzi z rodziny roślin psiankowatych. W jej składzie znajdują się cenne związki mineralne. Bogata jest w kwas foliowy oraz flawonoidy, które zwalczają wolne rodniki. W zielonej papryce znajdują się także witaminy takie jak: C i E. Zielona papryka w smaku jest trochę gorzkawa. Z uwagi na niską kaloryczność szczególnie jest polecana osobom na diecie. Paprykę zieloną można spożywać na surowo, a także gotować czy zapiekać. Doskonała jako składnik dań warzywnych i mięsnych. Nadaje się do faszerowania kaszą lub mięsem albo innych ulubionym farszem.

Papryka żółta wywodzi się z rodziny roślin psiankowatych. Papryka żółta zawiera bardzo wiele minerałów i witamin w tym: C, K, A i witaminy z grupy B. Bogata jest również w błonnik pokarmowy, który pożądany jest szczególnie u osób odchudzających się. Papryka żółta swoim kolorem urozmaica wszystkie dania. Można ją stosować jako składnik zdrowych sałatek, a także dodawać do sosów czy zup. Paprykę żółtą można także grillować lub zamarynować. Świetne komponuje się z mięsem drobiowym.

Pomidor to roślina należąca do rodziny psiankowatych. Pomidor ma wiele cennych wartości odżywczych. W swoim składzie zawiera bowiem w dużych ilościach takie związki jak: potas, wapń, magnez i fosfor oraz witaminy: C, A, K. Pomidor w kuchni używany jest na wiele sposobów: można go użyć jako dodatek do sałatek, szaszłyków, koreczków, a także ugotować z niego zupę czy pyszne leczo. Sosy z pomidorów dodawane są do makaronów, ryżu czy kasz. Pomidory ładnie zdobią danie, nadają ładnego aromatu i smaku daniom z ryb i mięs.

Pomidory koktajlowe czerwone należą do rodziny psiankowatych. Charakteryzują się niewielkim rozmiarem, kształtem przypominają małą piłeczkę. Pomidory koktajlowe mają wiele cennych właściwości: poprawiają pracę serca i chronią przed miażdżycą. Pomidorki koktajlowe są skarbnicą witaminy C, A oraz K, zawierają również potas, wapń i fosfor. W kuchni pomidory koktajlowe używane są jako składnik sałatek z rybą np.: tuńczykiem, z kurczakiem, serem feta itp. Pomidory koktajlowe można zapiekać, grillować i jeść na surowo. Są słodkie i aromatyczne.

Pomidory koktajlowe żółte pochodzą z rodziny roślin psiankowatych. Pomidory koktajlowe mają zbliżone wartości odżywcze do innych odmian tej rośliny. Mimo swoich niewielkich rozmiarów pomidory koktajlowe żółte zawierają duże zasoby witamin: C, A, K oraz minerałów: potas, wapń, fosfor. Pomidory mają ładny żółty kolor, cienką skórkę i są słodkie w smaku. Dodane do potraw, nadają im ładnego wyglądu i aromatu. Pomidory koktajlowe można podawać surowe lub po obróbce termicznej. Są doskonałym dodatkiem do ryb, mięs i sałatek. Świetnie komponują się ze świeżą bazylią, oregano i tymiankiem.

Pomidor śliwkowy należy do roślin z rodziny psiankowatych. W składzie chemicznym pomidora znajduje się między innymi: witamina C, A, K oraz miewały: potas, wapń, fosfor. Pomidory śliwkowe zawierają również dużą ilość likopenu-antyutleniacz, który niweluje wolne rodniki odpowiedzialne za procesy starzenia. Pomidory śliwkowe dobroczynnie wpływają na pracę serca, zapobiegają miażdżycy i poprawiają odporność organizmu. Pomidory śliwkowe świetnie komponują się z bazylią, są składnikiem świeżych sałatek. Pomidory śliwkowe są najlepsze do suszenia.